Het Christelijk Huwelijk



De plaats van de man in het huwelijk

Hoewel mannen en vrouwen gelijk zijn in hun relatie met Christus, wijst de Bijbel aparte rollen toe aan beide partijen in het huwelijk. De man dient het leiderschap op zich te nemen in huis (1 Korintiërs 11:3; Efeziërs 5:23). Dit leiderschap moet niet overheersend, zelfingenomen of neerbuigend zijn voor de vrouw, maar moet in overeenstemming zijn met het voorbeeld dat Christus geeft in het leiden van Zijn gemeente. "Mannen, heb uw vrouw lief, zoals Christus de kerk heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven om haar te heiligen, haar te reinigen met water en woorden" (Efeziërs 5:25-26). Christus had ons lief met medeleven, genade, vergeving, respect en onzelfzuchtigheid. Op dezelfde manier dient de man zijn vrouw lief te hebben. Gods Woord leert overduidelijk dat de man het hoofd is van het gezin en ook in het huwelijk en toch is de man niet 'meer' is het gezin, in de zin van belangrijker dan zijn vrouw en kinderen. Het verschil zit veel meer in de verantwoordelijkheid die we hebben t.a.v. God. (Lees Efeze 5:22-24 en ook 1 Kor.11:3)

Efeze 5:22-24 zegt "Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here, want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles".

Maar... wat is dan de betekenis hiervan? Het betekent zeker niet dat een vrouw alleen maar 'ja' moet zeggen en de man dus in alles z'n zin moet geven. Het is niet normaal als een vrouw op geen enkele manier een eigen mening mag hebben en als een soort robot door het huis heen loopt. Wat betekent die onderdanigheid dan wel? Het betekent dat de man in de eerste plaats de verantwoording draagt voor zijn gezin 'ten aanzien van God'. Hij is geroepen om zijn gezin te voeden en te koesteren, zowel in het geestelijke als in het materiële en dat is een grote verantwoording. (Ef.5:26, 27 en 29).

Zoals gezegd, alhoewel de man het hoofd is, is hij nog niet 'meer' in Gods ogen, als z´n vrouw en de overige gezinsleden. In 1 Kor.11:11 staat: 'En toch in de Here is evenmin de vrouw zonder de man iets als de man zonder de vrouw'. De man moet niet de dictator spelen, maar moet zijn vrouw en haar mening met respect behandelen. Sterker nog: Efeziërs 5:28-29 gebiedt mannen om hun vrouwen lief te hebben zoals ze hun eigen lichaam lief hebben; ze moeten hun vrouw voeden en voor haar zorgen. De liefde van een man voor zijn vrouw moet dezelfde zijn als de liefde van Christus voor Zijn lichaam: de gemeente. In Gal.3:26-28 lezen we dat voor God man en vrouw gelijk zijn. Maar... hoe staat het dan met de verantwoordelijkheid van de man?

De man is het hoofd van zijn huwelijk en gezin, omdat God hem als eerste verantwoordelijk stelt voor ´t welslagen van het huwelijk. Deze verantwoording houdt in dat een man de houding van Christus in zijn huwelijk moet aannemen, dat wil zeggen een dienende houding. (Ef.5:25 en Joh.13:14,15) Een heerszuchtige en tirannieke houding van een man, is dus absoluut tegen de Bijbel. In 1 Petr.3:7 staat dat mannen verstandig moeten leven met hun vrouwen, als met broos vaatwerk:

"..Desgelijks gij mannen, leeft verstandig met uw vrouwen, als met brozer vaatwerk en bewijst haar eer, ...opdat uw gebeden niet belemmerd worden", m.a.w. mannen moeten rekening houden met het meer gevoelige karakter van de vrouw en hun vrouwen niet beledigen of naar beneden halen, er staat '..bewijs haar eer'. Doen we dat niet, dan zal het ons gebedsleven in de weg staan, er staat 'opdat uw gebeden niet belemmerd worden'. Dus onze houding in huis heeft rechtstreeks te maken met ons geestelijk kontakt met God.

Notitie.
Maar... mannen die hun verantwoording in het gezin wegschuiven, zullen er de oorzaak van zijn dat hun vrouwen vaak ten onrechte te veel de leiding moeten nemen en zodoende de verhoudigen in het huwelijk ontwrichten. De oorzaak ligt dan niet bij de vrouw, maar juist bij de man.