Adviezen vanuit de Bijbel
Opvoeden van onze kinderen is moeilijk
Corrigeren is nodig
Opvoeden is het proces waarbij de ouders het kind begeleiden in het volwassen worden en dit is beslist niet eenvoudig. Het is dus veel meer als bestraffen wat een kind fout doet. Natuurlijk moet een kind ook gecorrigeerd worden als dat nodig is, maar de wijze waarop we dat doen is heel belangrijk en daar hebben we wijsheid van God voor nodig. Natuurlijk zijn soms ook strenge corrigerende vermaningen nodig. Maar toch moeten we nooit uit het oog verliezen, dat we in de opvoeding in de eerste plaats moeten werken, aan de ontwikkeling van het zelfvertrouwen bij onze kinderen en dat doen we door positieve bevestiging en liefdevolle correcties.
Kinderen spiegelen zich in de ouders
Laten we daarbij ook niet vergeten dat het kind zich meestal spiegelt in zijn ouders. Het is dus moeilijk kinderen iets te leren waar we zelf nog fout in gaan. Kinderen imiteren nu eenmaal vaak het gedrag van volwassenen. Als ze bijvoorbeeld aan tafel zien dat er gebeden wordt, gaan ze dit vaak vanzelf nadoen. Ze vouwen hun handjes en gaan op hun manier bidden, bij het woord 'amen' is het gebed afgelopen, dus als het ze te lang duurt roepen ze 'amen'. Maar kinderen zijn ook heel snel in het aanleren van verkeerde zaken die ze om zich heen horen. Bijvoorbeeld, volwassenen die nog wel eens verkeerde woorden gebruiken, ongenuanceerd schreeuwen of zelfs vloeken, moeten niet vreemd opkijken als hun kinderen hetzelfde gedrag gaan vertonen. Ouders die nog wel eens in drift reageren en dan onbeheerst schelden, lopen het risico dat het kind hetzelfde gaat doen. Vandaar dat ouders een enorme verantwoording hebben t.a.v. hun kinderen.
Daarom, ouders zijn een voorbeeld voor hun kinderen zowel in goede als verkeerde zaken. Dus wanneer je weet als ouder, dat we ook in deze zin verantwoordelijk zijn voor het geestelijk welzijn van onze kinderen, zul je als ouder soms ook open moeten staan voor correctie.
Regels en grenzen zijn nodig
Het stellen van duidelijke regels en grenzen is natuurlijk noodzakelijk in de opvoeding, maar daarbij moeten we wel zoveel mogelijk open blijven communiceren met het kind, zodat het de zin van deze regels gaat zien. Daarnaast hebben regels en grenzen alleen zin als ouders het gezag over het kind behouden.In de Bijbels lezen we duidelijk dat God gehoorzaamheid en respect vraagt van kinderen t.o.v. hun ouders (Efeze 6:1,2, 3) "Kinderen, weest uw ouders gehoorzaam in de Here, want dat is recht. Eer (= respect hebben) uw vader en uw moeder opdat het u welga" .
Gehoorzaamheid zonder liefde is echter nutteloos
Leer kinderen daarom om gehoorzaam te zijn en vertel ze dat de regels er zijn om hen te beschermen en omdat u van ze houdt. Zo stelt God ook Zijn regels aan ons, omdat Hij van ons houdt. Besef ook dat gehoorzaamheid, net als bij volwassenen, met vallen en opstaan gaat. Geef ze de ruimte om te leren en dus ook om te falen. Alleen binnen dit kader zijn regels en grenzen ook geen probleem.
Tevens moeten kinderen leren te leven onder gezag, onder regels, want dit brengt ook rust en evenwichtigheid. Lees Jesaja 48:18: "Och dat gij naar Mijn geboden luisterde; dan zou uw vrede zijn als een rivier en uw gerechtigheid als de golven der zee".
Het is natuurlijk de verantwoordelijkheid van de ouders, om er alles aan te doen hun gezag uit te oefenen binnen een vertrouwens-relatie. Vandaar dat een open communicatie naar het kind, waarin bepaalde regels worden toegelicht, heel belangrijk is. Dat gezag is er namelijk niet op gericht om de wil van de ouders door te drukken, maar om een kind te leren zich aan regels te houden en zodoende zelfbeheersing te leren. Het is van belang dat een kind leert dat niet alles maar kan en mag, want daarmee wordt een kind onevenwichtig en onzeker en het doel is uiteindelijk om van het kind een evenwichtige, zelfstandige volwassene te maken. In de opvoeding gaat het heel veel om 'hoe uiten we liefde en respect naar mensen met wie we te maken hebben, hoe gaan we om met gezag en gehoorzaamheid?' Als we op deze wijze onze kinderen opvoeden dan hebben we de meeste kans dat het volwassenen zullen worden met zelfvertrouwen, die in afhankelijkheid en tot eer van onze God zullen leven. Het maakt hen tot verantwoordelijke mensen in de samenleving. Jesaja 54:13 vat het prachtig samen: 'Al uw zonen (kinderen) zullen leerlingen des Heren zijn, en het heil uwer zonen (kinderen) zal groot zijn.'
Vragen die we onszelf als ouders ook moeten stellen
- Hoe zit het met onze normen en waarden, als ouders? Kunnen we zelf wel omgaan met regels en grenzen? Wat betekent het dus om christen te zijn en dat met name in de praktijk van elke dag? Het is belangrijk dat de normen en waarden die wij onze kinderen bij willen bijbrengen, door hen bij ons eerst gezien worden.
- En hoe staat het met zelfbeheersing, zijn we daarin een voorbeeld voor onze kinderen? Deze vraag wordt nog belangrijker als we ons realiseren dat zelfdiscipline en zelfbeheersing van opvoeders onmisbaar zijn om kinderen op te voeden tot stabiele volwassen personen!
Hoe verleidelijk zijn de invloeden van de wereld om ons heen? Het vraagt best veel om ondanks alles vast te houden aan het Woord van God, ook al zegt iedereen om je heen dat het anders moet.
We kunnen het in ieder geval niet zonder de Heer
Het is een genade van God als kinderen aan ons zijn toevertrouwd om hen te mogen helpen opvoeden. Dat maakt ons als ouders nederig en dwingt ons vertrouwen te hebben in God en in Zijn Woord en niet in de eerste plaats in onze eigen opvoedingsdeskundigheid.
In Colossenzen 3 vers 16 en 17 staat dit prachtig verwoord: "Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten. En al wat gij doet met woord of werk, doet het alles in de naam des Heren Jezus, God, de Vader, dankende door Hem!"
HH
Advies nodig? Mail ons gerust (zie contact), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.
