Adviezen vanuit de Bijbel
Moeten we Israëlische feesten nog vieren?
Nu zijn er helaas nogal wat christenen die voortdurend opzoek zijn naar, 'iets nieuws". Men heeft kennelijk niet genoeg aan het gewone evangelie en zoekt steeds naarstig naar iets extra's, om het boeiend te houden. Deze soort christenen zijn erg bevattelijk voor hypes in de evangelische wereld. Maar…helaas is de opwinding vaak ook weer van korte duur, men raakt snel teleurgesteld en men zoekt dan weer iets anders.
Op dit moment zien we een groeiende belangstelling onder evangelische christenen naar de Joodse levenswijze. Er worden boeken geschreven (o.a. Wake up! Uitgever: Het Zoeklicht) die de belangstelling opwekken en door daarna belangstellenden bij elkaar te roepen, ontstaat er een nieuw soort beweging. In het begin is het alleen belangstelling en interesse voor de mooie gebruiken en rituelen, maar langzaam maar zeker probeert men ook steeds meer Bijbelse argumenten te vinden, om het dan als een nieuwe leer te introduceren.
Maar er komt nog iets anders bij. In sommige kringen wordt ook wel eens te snel gezegd, dat men iets heeft ontvangen 'door de directe inspiratie van de Heilige Geest'. Feitelijk wil men daarmee voorkomen dat mensen nog onderzoek doen, om het z.g. geopenbaarde te toetsen aan Gods Woord. Men moet het maar direct accepteren, want het komt immers rechtstreeks van God. Zie je het toch anders, dan ben je nog niet zover.
Maar dit leidt toch gemakkelijk tot onBijbelse opvattingen en soms tot ernstige wantoestanden. Men kan in dit geval, zich zelfs afvragen of het min of meer dwingend opleggen van het houden van bijvoorbeeld de sabbat en de Joodse feesten, eigenlijk niet een nieuwe manifestatie van wetticisme is, waar Paulus in de Galatenbrief zo tegen waarschuwt.
Daar vond men het ook nodig dat christenen zich lieten besnijden en ook in dit opzicht is niets echt vreemd. Ook in deze tijd zijn er zelfs christenen die besluiten zich te laten besnijden. En dat ondanks de woorden van Paulus, die daar over zegt in Gal. 6:15,16: "Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is." Soms horen we het met verbazing aan en vragen ons af waarom er zo weinig kennis is van Gods Woord, onder vele christenen.
Geestelijke betekenis
Echter, wat betreft de geestelijke betekenis hebben de Joodse feesten natuurlijk grote waarde. De Bijbel spreekt o.a. in Leviticus over deze Joodse feesten, die prachtig heenwijzen naar bijvoorbeeld het sterven van Jezus (Pesach), Zijn heerlijke opstanding en de komst van de Heilige Geest op het Pinksterfeest (Wekenfeest). Het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest, wijzen in profetisch licht op de opname van de Gemeente, de bruiloft van het Lam en het duizend jarig vrederijk. Maar…. als we Col.2:16,17 lezen dan ontdekken we dat deze feesten slechts een schaduw zijn van hetgeen nog komen moet, terwijl de werkelijk van Christus is.
"Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten. Deze zaken zijn slechts een schaduw van de toekomstige dingen, maar de werkelijkheid is van Christus".
Natuurlijk, als christenen vrijwillig Joodse feesten willen vieren, als een extra gelegenheid om samen God te eren, te danken en te prijzen voor wie Hij is en zijn heerlijk verlossingswerk, kan dit zeer leerzaam en zegenrijk zijn. Deze feesten vertolken namelijk in hun betekenis, het Goddelijk plan van alle eeuwen met de mens en de geestelijke betekenis zal ons dus zeker wat te zeggen hebben.
Het is echter wat anders als we deze feesten als verplicht gaan zien voor christenen en vooral wanneer men dit soms gebruikt om aan te tonen, dat men wijzer of geestelijker is dan anderen.
De eerste christenen
In Handelingen 15:5-21 vinden wij een beknopt verslag over de eerste conferentie van de apostelen te Jeruzalem. Er werd gedebatteerd over een groot verschil van opvatting met betrekking tot de belangrijke kwestie of men van gelovigen uit de heidense volkeren mocht eisen zich aan de Joodse wetten te houden.
We kunnen daar lezen dat de uitkomst van deze conferentie was, dat de gelovigen daartoe niet verplicht moesten worden want God had hen aanvaard en zelfs de Heilige Geest gegeven alleen door het geloof in Jezus. Wel werd hen gevraagd zich te onthouden van voedsel wat door de afgoden bezoedeld was, van hoererij en van het verstikte en van bloed.
Over het verplicht houden van de Joodse feesten werd dus niet gesproken. We mogen hieruit dan ook de duidelijke conclusie trekken, dat God voor ons geen opdracht heeft gegeven om deze feesten te houden. De opdracht om deze feesten te vieren is dus ondubbelzinnig aan de Joden gegeven en niet aan de christenen.
Sommige beweren echter dat de christenen van de eerste eeuwen, de sabbat en de Joodse feesten ook vierden en de synagogen bezochten, maar dit steunt niet op historische bewijzen. De waarheid is dat de eerste christelijke gelovigen uit de synagogen werden geworpen.
De viering van het heilig Avondmaal
Het enige christelijke feest waar de Jezus ons wel toe aanspoort in het Nieuwe Testament, is de viering van het heilig Avondmaal, wat wel heel erg lijkt op het Joodse Pesach. Sterker nog, Jezus veranderde het Joodse Pesach in het heilig Avondmaal. In 1 Korinthe 11 : 24-26 zegt Paulus dat hij dit zelf van de Heer geopenbaard heeft gekregen: "Jezus heeft gezegd: Zo vaak als jullie deze maaltijd gebruiken doe het tot Mijn gedachtenis", en "Want zo dikwijls als u dit brood eet en deze drinkbeker drinkt, verkondig de dood van de Heere, totdat Hij komt" en in 1 Korinthe 5: 7-8. 'Want ook ons Paaslam is geslacht; zo dan laat ons feest vieren'. We moeten tijdens zo'n maaltijd dus 'gedenken', 'verkondigen' en tegelijk 'feest vieren' vanwege onze bevrijding van de macht van satan, die ons naar de hel wilde brengen. Maar nu zijn we vrij en op weg naar de hemel.
Feitelijk, wie gelooft in Jezus beleeft dagelijks het feest van vergeving, verzoening, nieuw leven en kracht door de Geest en van de nieuwe dag van verlossing die voor ons is aangebroken. Kortom: Jezus is het blijvend feest van de gelovige.
Vooral de Hebreeën brief toont ons glashelder aan, dat het gehele Joodse stelsel van gebruiken, verordeningen en instellingen, dus inclusief de feesten, slechts schaduwbeelden zijn van de geestelijke en eeuwige werkelijkheid die in Christus geopenbaard is.
Bijvoorbeeld Hebreeën 8:5 zegt van de priesters, dat zij 'slechts dienst verrichten bij een afbeelding en schaduw van het hemelse.' In vers 13 van hetzelfde hoofdstuk wordt gesteld dat het oude verbond verouderd is en wat veroudert en verjaart is niet ver van de verdwijning, zo luidt de eindconclusie van de apostel.
Sommigen blijven ondanks alle Bijbelse argumenten beweren, dat de christenen terug moeten naar de Joodse kalender en tijdrekening, omdat de westerse heidens is. Er is echter in het Nieuw Testament, ook geen enkel voorschrift aan de gelovigen, betreffende het in acht nemen van de Joodse kalender met zijn tijdrekening, seizoenen en feesten. We behoeven ons hierover dan ook in het geheel niet druk te maken.
Messias belijdende Joden hebben uiteraard de vrijheid zich aan de Joodse tijdrekening etc. te houden, maar zouden feitelijk niet bezig moeten zijn met het onderwijzen hiervan en het opleggen aan andere christenen. Indien dit wel gebeurt is er sprake van een onnodige herhaling van het conflict waarover we lazen in Handelingen 15:1-34.
HH
Advies nodig? Mail ons gerust (zie contact), we gaan er discreet mee om en u krijgt altijd binnen twee dagen antwoord.
